به گزارش سرویس اقتصادی جام نیوز، کارشناسان عقیده دارند آمارهای بیکاری زمانی بهتر قابل بررسی و ارزیابی است که بدانیم شرایط بازار کار گروه های سنی زیر ۳۰ سال که اصلی ترین گروه جوینده شغل در کشور هستند، چگونه است.

در واقع کارشناسان بازار کار بر محاسبه بیکاری در ایران از سن ۱۰ سالگی انتقاد دارند و می گویند اگر این بررسی ها از سن ۱۵ سال به بالا صورت گیرد، نرخ های مربوط به بیکاری تغییر خواهد یافت. اساسا در ایران یک فرد ۱۰ ساله نمی تواند در گروه بیکاران و یا شاغلان قرار داشته باشد که بخواهیم وضعیت آنها را در آمارها وارد کنیم.

با وجود اینکه دولت تدبیر و امید از تابستان سال ۹۲ مسئولیت امور کشور را در دست گرفته بود، اما همواره این مسئله مطرح می شد که بررسی عملکرد این دولت باید از سال ۹۳ که خود برنامه ریزی و سیاست گذاری خواهد کرد، صورت پذیرد.

بیکاری اشتغال‌زایی کوچک را می‌بلعد

یکی از مهم ترین و پُرچالش ترین مسئله ای که دولت فعلا در بخش داخلی با آن مواجه است، موضوع بیکاری جوانان و ناتوانی دولت در انجام برنامه های بزرگ در این بخش است. علی ربیعی؛ وزیر کار معتقد است با افت شدید قیمت نفت و از سویی بزرگ بودن دامنه بیکاری در کشور، نمی توان تاثیرات تلاش های دولت را در این بازار بزرگ مشاهده کرد؛ از اینرو ۴۰۰ هزار شغل ایجاد شده در سال ۹۳ اصلا دیده نشد.

آمارهای مربوط به بیکاری گروه سنی ۱۵ تا ۲۴ ساله کشور در سال ۹۳ نشان می دهد که بیکاری مردان و زنان در این گروه سنی در برخی استانها تا ۵۰.۱ درصد نیز بالا رفته که این میزان تنها برای زنان در استان ایلام ۸۶.۴ درصد است.

نگاهی به آمارهای رسمی کشور درباره بیکاری جوانان زیر ۳۰ سال کشور نشان می دهد تلاش بسیاری از کارجویان برای دستیابی به شغل بی نتیجه مانده و از اینرو، کشور در این بخش با نوعی بیکاری انباشته شده روبرو است. با وجود اینکه نرخ بیکاری کشور در پایان سال گذشته ۱۲.۱ درصد بود، نرخ بیکاری گروه سنی زیر 30 سال به عنوان مهمترین جمعیت جوینده شغل در کشور ۲۹.۸ است که این موضوع نشان دهنده ادامه روند بحران بیکاری برای جوانان است.

از سویی، بیکاری جوانان زیر ۳۰ سال کشور از ۱۵.۳ درصد قم در بهترین شرایط تا ۵۰.۱ درصد مازندران در بدترین شرایط در نوسان بوده که فاصله ۳۴.۸ درصدی بیکاری در بین استان ها نشان دهنده تاثیر مستقیم محل زندگی در بیکاری و اشتغال و همچنین توزیع نامتوازن امکانات و ثروت در کشور است که باعث ایجاد استان های برخوردار و استان های کمتر برخوردار و حتی محروم شده است.

اوضاع بیکاری جوانان زیر ۳۰ سال در استان‌ها

بالاترین نرخ های بیکاری جوانان مربوط به استان هایی مانند ایلام با ۴۴ درصد، چهارمحال و بختیاری با ۴۷.۴ درصد، خراسان شمالی ۴۰.۴ درصد، کرمانشاه با ۴۵.۲ درصد، کهگیلویه و بویراحمد ۴۷ درصد، گیلان ۴۰.۶ درصد، لرستان ۴۱.۱ و مازندران با ۵۰.۱ درصد است.

البته اوضاع برخی استان ها مانند بوشهر با ۱۸.۵ درصد، قم ۱۵.۳ درصد، کرمان و همدان با ۱۷.۵ درصد بهتر است. دستکم در این ۳ استان کشور بیکاری جوانان زیر ۲۰ درصد قرار دارد. اما اوضاع بیکاری زنان جوان بسیار بدتر از نرخ عمومی بیکاری و نرخ بیکاری مردان است به نحوی که بیکاری زنان در استان ایلام ۸۶.۴ درصد است؛ در عین حال متوسط نرخ بیکاری  زنان زیر ۳۰ سال کشور ۵۴.۵ درصد است.

بالاترین نرخ های بیکاری زنان مربط به استان های اردبیل با ۵۱.۲ درصد، اصفهان ۵۳، البرز ۵۵.۹، ایلام ۸۶.۴، چهارمحال و بختیاری ۸۰.۱ درصد، خراسان رضوی ۶۹.۵، خراسان شمالی ۵۵، خوزستان ۶۳.۵ درصد، فارس ۷۰، قزوین ۵۸.۷ درصد، کردستان ۵۵.۱، کرمانشاه ۶۱.۶ درصد، کهگیلویه و بویراحمد ۶۴.۷، گلستان ۶۹.۷، لرستان ۸۱.۷، مازندران ۶۴.۱، مرکزی ۶۲.۵ و هرمزگان ۷۳.۱ درصد است.